...ช่างไม่น่าเชื่อจริงๆ สำหรับชายผู้มีลึงค์ที่ยาวถึง 11 นิ้ว แต่สิ่งที่น่าวิเศษกว่านั้นคือ เขาเป็นผู้ที่ถูกตั้งคำถามว่าเป็น นักบุญ หรือ ซาตาน และเขาผู้นั้นถือว่าเป็นผู้ทำให้ราชวงค์ที่ยิ่งใหญ่ของมหาอาณาจักรต้องสั่น คลอนและล่มสลายเพราะคำสาปแช่งของคนผู้นี้.................กริกอริ รัสปูติน !!
...กริกอริ รัสปูติน เกิดวันที่ 10 ม.ค. 1869 ที่ฝั่งแม่น้ำตูราในเมืองโตบอลส์ก ไซบีเรีย ครอบครัวของเขานั้นเป็นเกษตรกรธรรมดาๆ แต่ด้วยความพิเศษของรัสปูติน นั้นคือเขาเป็นคนที่มีอวัยวะเพศที่ใหญ่และยาวกว่าคนปกติมาก เนื่องด้วยรัสปูตินตอนเด็กเคยถูกโสเภณีล่อลวงไปทำอนาจาร จึงทำให้ชีวิตของเขานั้นต้องพบกับเหล่าโสเภณีและเรื่องเพศมากมายหลายครั้ง จนสุดท้ายเขาก็เริ่มติดใจและชอบในการกระทำดังกล่าว รวมถึงยังภูมิใจในความใหญ่และยาวของลึงค์วิเศษของเขา
...รัสปูติน ได้แต่งงานกับเด็กสาวในท้องถิ่นเดียวกัน ชื่อ ปราสโกเวีย แต่เขาก็ยังคงชอบเที่ยวกับเหล่าโสเภณีอยู่ และจุดเปลี่ยนของเขาอยู่ตรงนี้ คือวันหนึ่งเขาได้ไปร่วมเพศกับเหล่าเด็กชาวท้องถิ่น และเด็กสาวเหล่านั้นชวนให้เขารู้จักกับศาสนานิกายประหลาดที่มีชื่อว่า นิกายคลิสติ โดยกลุ่มศาสนิกชนกลุ่มนี้เป็นผู้ยึดถือใความเชื่อว่ามนุษย์มีบาปมาแต่เริ่ม แรก จึงต้องมีการชำระบาป เขาจึงประกอบพิธีอันพิลึกพิลั่นหลายอย่างเกี่ยวกับความวิตถารในทางกามารมณ์ และการบูชายัญ ผู้คนในบ้านเกิดของรัสปูตินไม่เห็นด้วยกับพฤติกรรมเหล่านี้ จึงขับไล่รัสปูติน เขาจึงได้เดินทางไปทั่วรัสเซียและเผยแพร่ศาสนานิกายคลิสติ โดยอาศัยความพิเศษของอวัยวะเพศของเขา เป็นตัวดึงดูดหญิงสาวในการไถ่บาป โดยเชื่อว่าการไถ่บาปสามารถทำได้ผ่านการปลดปล่อยทางกามารมณ์ และด้วยความวิเศษเหล่านี้รัสปูตินสามารถเป็นเหมือนหมอเทวดาในการรักษาโรค โดยโรคใดที่เห็นว่าไม่มีทางรักษา รัสปูตินผู้นี้สามารถรักษาได้ ขอเพียงมีความเชื่อในศาสนานิกายคลิสติในการไถ่บาปนั้นเอง
...จุดสำคัญอยู่ที่ วันหนึ่งเจ้าชายอเล็กซิส บุตรขององค์ราชาซาร์ นิโคลัสที่2 และองค์ราชินีซารีน่า อเล็กซานดรา ได้ล้มป่วยลงเนื่องจากโรคฮีโมฟีเลีย (เลือกไหลไม่หยุด) ไม่มีทางรักษาได้ และด้วยขณะนั้นรัสปูตินได้เข้ามาอยู่ในเซนต์ปีเตอร์เบอร์ก เมืองหลวงรัสเซียในขณะนั้น ชื่อเสียงในการรักษาโรคของรัสปูตินได้เลื่องลือมาถึงหูของราชินีอเล็กซานดรา รัสปูตินจึงได้ถูกรับเชิญเข้ามารักษาองค์ชายอเล็กซิส และด้วยความวิเศษของรัสปูติน เขาได้รักษาองค์ชายจนอาการดีขึ้น ซารีน่า อเล็กซานดร้า ผู้เป็นพระราชมารดาชอบอกชอบใจรัสปูตินเป็นอันมาก รัสปูตินจึงอาศัยอิทธิพลของซารีน่าแผ่อิทธิพลและสร้างเรื่องอื้อฉาวทาง กามารมณ์จนเป็นที่กล่าวขวัญในเมืองหลวง มีสตรีสมัยใหม่ ชนชั้นสูง ภรรยาทหารใหญ่จำนวนมากมายในนครหลวงที่ตกเป็นทาสกามของรัสปูตินอย่างเต็มใจ จนบางครั้งมีข่าวลือว่าซารีน่าก็อาจเป็นหนึ่งในจำนวนผู้หญิงเหล่านั้นด้วย ซึ่งด้วยพฤติกรรมเหล่านี้ สร้างความไม่พอใจอย่างยิ่งกับเหล่าขุนนางชายในราชสำนักเป็นอย่างยิ่ง
{องค์ชายอเล็กไซ คนไข้ที่พลิกชีวิตรัสปูติน} 
...เจ้าชายเฟล็กซ์ ยูสโซปอฟ ซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ผู้มั่งคั่งที่สุดองค์หนึ่ง ได้ร่วมมือกับกลุ่มข้าราชบริพานในการสังหารรัสปูติน แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่สามารถสังหารรัสปูตินได้ ทั้งวางยาพิษ ลอบยิง หลายครั้ง จนวันหนึ่งรัสปูตินได้มีจดหมายถึงราชินีซารีน่า ความหนึ่งว่า"หากกระหม่อมตายด้วยน้ำมือของปุถุชนทั่วไป ราชวงค์โรมานอฟไม่กระทบกระเทือนอันใด และจะเกิดไปอีกเป็น100ปี แต่หากกระหม่อมตายด้วยน้ำมือของเชื้อพระวงศ์องค์ใดก็ตาม พระองค์และครอบครัวจะต้องสิ้นพระชนม์ภายในสองปี จากฝีมือของประชาชนรัสเซีย " ... ซึ่งไม่นานรัสปูติน ก็ถูกสังหารจากการระดมยิงจากเจ้าชายเฟล็กซ์ และพรรคพวก แม้ว่าเขาจะมีความวิเศษเพียงใด เขาก็ต้องล้มตายลง และหลังจากนั้นไม่ถึง3 เดือน กระแสแห่งการปฏิวัติหลั่งไหลเข้ามาสู่นครหลวงของรัสเซีย ขบวนชาวนาและคนงานอุตสาหกรรม ได้มีการประท้วงเกิดขึ้นอย่างท้วนหน้า จนเกิดการสังหารใหญ่จากการสั่งการของซาร์ นิโคลัส ประชาชนจึงไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง จึงเกิดการจลาจลวุ่นวาย ชัยชนะของเคอเรนสกี้ผู้นำกลุ่มทหาร และสุดท้ายซาร์ก็จำต้องสละราชบัลลังก์ พระองค์และเชื้อพระวงศ์ถูกควบคุมตัวอย่างแข็งแรง และถูกนำไปกักขังไว้ ณ ไซบีเรียอันห่างไกลและกันดาร โดยยังเชื่อกันว่าเจ้าหญิงผู้งดงาม ไร้เดียงสา และบริสุทธิ์ทั้ง 4 องค์ ก็ไม่รอดพ้นการย่ำยีทางเพศ จากทหารเลว นับเป็นชะตากรรมที่พลิกผันชีวิตอันสูงส่ง ลงมาต่ำสุดอย่างน่าสมเพชยิ่งนัก และหลังจากนั้นมีการสังหารหมู่ราชวงค์โรมานอฟ จนสิ้นวงค์ตระกูล....
{เจ้าชายเฟลิกซ์(ซ้าย) คนสำคัญที่วางแผนสังหารรัสปูติน}
...จากชาย ที่มีลึงค์ยาว 11 นิ้ว มาจนถึงการสิ้นสุดของกษัตริย์ราชวงค์สุดท้ายของรัสเซีย ขึ้นอยู่กับวิจารญาณของท่านทั้งหลายเกี่ยวกับคำสาปของรัสปูติน แต่ที่เป็นการยอมรับโดยทั่วไปว่า รัสปูตินได้สร้างความสั่งคลอนและถือว่าเป็จุดเริ่มต้นของความล่มสลายของราช วงค์โรมานอฟ กษัตริย์ราชวงศ์สุดท้ายของรัสเซีย....
แกรนด์ดยุคดิมิทรี พัฟโลวิช คนสำคัญที่ร่วมวางแผนสังหารรัสปูติน
(เพิ่ม เติม1 : หลังจากพระเจ้าซาร์ได้สละราชบัลลังค์ มีการ มีการจัดตั้งคณะรัฐบาลเฉพาะกิจเคอเรนสกี้ขึ้นบริหารประเทศ แต่พรรคบอลเชวิค Bolshevik นำโดยวลาดิมีร์ เลนินก็ทำการปฏิวัติยึดอำนาจการบริหารประเทศไว้ได้ โดยการเปลี่ยนแปลงการปกครองสู่ระบอบคอมมิวนิสต์ พร้อมทั้งประกาศให้ประเทศเป็นสหภาพโซเวียต Union of Soviet Socialist Repubilcs หรือUSSR ปีค.ศ. 1918 ย้านเมืองหลวงและฐานอำนาจกลับสู่มอสโคว์)
(เพิ่มเติม2 : มีนักประวัติศาสตร์หลายท่านสงสัยว่าเจ้าชายเฟล็กซ์ ยูสซูปอฟ เป็นเกย์ และอิจฉาเหล่าหญิงสาว ที่มีโอกาสได้เชยชมกับอวัยวะเพศอันวิเศษของรัสปูติน เจ้าชายเฟล็กซ์จึงสังหารรัสปูติน และตัดลึงค์เก็บไว้เป็นที่ระลึก)
นิดนึงนะสำหรับอวัยวะที่ถูกตัดทิ้ง
หรับ อวัยวะเพศของรัสปูตินที่ถูกโยนไปนั้น มีเรื่องเล่ากันว่า มีคนรับใช้ผู้ชายได้เก็บ “ สิ่งที่ถูกเหวี่ยงทิ้ง ” ไปให้แก่สาวใช้คนหนึ่ง และปรากฏว่าได้พบตัวสาวใช้ผู้นั้นที่ปารีสในปี พ.ศ. 2511 หล่อนยังเก็บรักษา “ สิ่งที่ดูคล้ายกล้วยหอมซึ่งงอมจัดจนดำไปหมด ” ไว้ในบไม้ขัดมัน
และแล้วเจ้าโลกชิ้นนั้นก็ปรากฏ
สำนักของ กริกอริ รัสปูติน
และ นี่เองที่ทำให้รัสปูตินได้มีโอกาส คลุกคลีกับสาวสรรพ์กำนัลในแห่งพระราชวัง จนกลายเป็นข่าวลืออื้อฉาวถึงสัมพันธ์สวาทที่เขามีต่อเหล่านางข้าหลวง ตลอดจนเจ้าหญิง และแม้กระทั่งซารีน่าอเล็กซานดราก็มิได้เว้น!
ยาพิษและกระสุนปืนไม่ระคายเคืองแก่รัสปูติน แต่เขาตายเพราะจมน้ำ!
เช็กชื่อก่อนน้าค๊าาาา
![รูปภาพ : ห้องอำพัน (Amber Room หรือ Amber Chamber) ตั้งอยู่ภายในพระราชวังแคทเธอรีนที่หมู่บ้านซาร์สโคเยอเซโลไม่ไกลจากเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก เป็นห้องที่ผนังที่ทำด้วยอำพันทั้งห้องตกแต่งด้วยทองคำเปลวและกระจก ความงามของห้องนี้ทำให้บางครั้งได้รับสมญาว่าเป็น “สิ่งมหัศจรรย์ที่แปดของโลก”
ห้องอำพันเดิมเป็นความร่วมมือระหว่างช่างฝีมือชาวเยอรมันและชาวรัสเซีย การก่อสร้างห้องเริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1701 ถึงปี ค.ศ. 1709 ในปรัสเซีย ตัวห้องออกแบบโดยประติมากรบาโรกชาวเยอรมันอันเดรียส์ ชลือเตอร์และสร้างโดยช่างอำพันชาวเดนมาร์คก็อตต์ฟรีด วูลแฟรม และตั้งอยู่ในพระราชวังชาร์ลอตเตนบวร์กมาจนกระทั่งปี ค.ศ. 1716 เมื่อพระเจ้าฟรีดริช วิลเฮล์มที่ 1 แห่งปรัสเซียถวายให้แก่ซาร์ปีเตอร์มหาราชแห่งจักรวรรดิรัสเซีย ห้องที่ได้รับการขยายและบูรณปฏิสังขรณ์หลายครั้งเมื่อไปอยู่ในรัสเซียแล้วมี ขนาดกว่า 55 ตารางเมตรและใช้อำพันทั้งสิ้น 6 ตัน ห้องนี้ถูกรื้อเป็นชิ้นระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองโดยนาซีเยอรมนีเพื่อจะทำการส่งไปยังเคอนิกสแบร์ก แต่หลังจากนั้นห้องอำพันก็สูญหายไประหว่างความยุ่งเหยิงที่เกิดขึ้นในบั้น ปลายของสงคราม ชะตาของห้องยังคงเป็นเรื่องลึกลับและยังคงเป็นสิ่งที่สืบหากันอยู่
ในปี ค.ศ. 1979 ก็ได้มีการพยายามสร้างห้องอำพันกันขึ้นมาใหม่ที่ซาร์สโคเยอเซโล ในปี ค.ศ. 2003 หลังจากดำเนินการสร้างและตกแต่งอยู่เป็นเวลาหลายสิบปี ห้องอำพันที่สร้างขึ้นโดยช่างฝีมือชาวรัสเซียก็เปิดขึ้นอีกครั้งในพระราชวัง แคทเธอรีนในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กในรัสเซีย
การสร้าง
บางส่วนของห้องอำพันที่สร้างใหม่
ห้องอำพันเริ่มสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1701 เพื่อจะติดตั้งในพระราชวังชาร์ลอตเตนบวร์กในเบอร์ลินซึ่งเป็นที่ประทับของพระเจ้าฟรีดริช วิลเฮล์มที่ 1 ผู้ทรงเป็นปฐมกษัตริย์ของปรัสเซียโดยการถวายคำแนะนำโดยพระอัครมเหสีองค์ที่สองโซเฟีย ชาร์ลอตแห่งฮาโนเวอร์ ความคิดและการออกแบบเป็นของอันเดรียส์ ชลือเตอร์ และมาสร้างโดยก็อตต์ฟรีด วูลแฟรมผู้เป็นช่างประจำราชสำนักของสมเด็จพระเจ้าเฟรเดอริคที่ 4 แห่งเดนมาร์กด้วยความช่วยเหลือของช่าอำพันเอิร์นสท์ ชาคท์ และ ก็อตตฟรีด ทูเราจากกดานสค์.[1]
แต่เมื่อสร้างเสร็จห้องนี้ก็ไม่ได้อยู่ในพระราชวังชาร์ลอตเตนบวร์กนานเท่าใดนัก ก่อนที่ซาร์ปีเตอร์แห่งรัสเซียจะ ทรงชื่นชมเมื่อเสด็จมาเป็นพระราชอาคันตุกะในปี ค.ศ. 1716 พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮล์มจึงถวายให้กับซาร์ปีเตอร์ ซึ่งเท่ากับเป็นการสมานสัมพันธไมตรีระหว่างสองอาณาจักรในการต่อต้านสวีเดน
ในปี ค.ศ. 1755 Tsarina สมเด็จพระจักรพรรดินีเอลิซาเบธแห่งรัสเซียมีพระบรมราชโองการให้ย้ายห้องอำพันไปยังพระราชวังฤดูหนาว และต่อมาพระราชวังแคทเธอรีน จากเบอร์ลินสมเด็จพระเจ้าฟรีดริชที่ 2 แห่งปรัสเซียก็ ทรงส่งอำพันจากบอลติคไปให้สมเด็จพระจักรพรรดินีนาถเอลิซาเบธอีก เพื่อไปตกแต่งเพิ่มเติมตามแบบที่ออกใหม่โดยสถาปนิกประจำราชสำนักของรัสเซียบาร์โทโลเมโอ ราสเทรลลิ
การโยกย้ายหลังสงครามโลกครั้งที่สอง
ไม่นานหลังจากการรุกรานของเยอรมนีในสหภาพโซเวียตระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง (ปฏิบัติการบาร์บารอสซา) ภัณฑ์รักษ์ผู้มีความรับผิดชอบต่อการขนย้ายศิลปะมีค่าของเลนินกราดไป ซ่อนระหว่างสงคราม พยายามที่จะถอดและย้ายห้องอำพัน อำพันในห้องถูกอากาศมาเป็นเวลานานก็จะแห้งและเปราะ เมื่อพยายามจะถอดอำพันก็เริ่มกลายเป็นผง ห้องอำพันจึงได้รับการพรางไว้ด้วยกระดาษปิดฝาผนังที่ดูเรียบๆ เพื่อป้องกันจากการถูกยึดโดยนาซี แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จ
เมื่อพบห้องอำพันทหารเยอรมันถอดห้องเพียงภายใน 36 ชั่วโมงภายใต้การควบคุมของผู้เชี่ยวชาญ เมื่อวันที่ 14 ตุลาคม ค.ศ. 1941 ริตต์ไมส์เตอร์ กราฟ โซลม-เลาบาคก็ทำการควบคุมการขนย้ายหีบไม้ 27 หีบไปยังเคอนิกสบวร์กในปรัสเซียตะวันออกเพื่อไปเก็บรักษา และแสดงให้ประชาชนดูที่ปราสาทของเมือง เมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน ค.ศ. 1941 หนังสือพิมพ์ Königsberger Allgemeine Zeitung รายงานการแสดงบางส่วนของห้องในปราสาทเคอนิกสบวร์ก
ช่วงสุดท้ายในเคอนิกสบวร์ก
เมื่อวันที่ 21 มกราคม และ 24 มกราคม ค.ศ. 1945 ฮิตเลอร์ก็อนุญาตให้มีการขนย้ายสมบัติออกจากปราสาท ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นไปหน่วยบริหารของอัลเบิร์ต ชเปียร์ก็มีสิทธิที่จะขนย้ายสมบัติทางวัฒนธรรมที่มีความสำคัญลำดับ “I (o)” เอริค ค็อคเป็น ผู้รับผิดชอบเกี่ยวกับขนย้ายที่เคอนิกสบวร์ก ผู้เห็นเหตุการณ์อ้างว่าได้เห็นลังที่ใส่ชิ้นส่วนของห้องอำพันที่สถานีรถไฟ ซึ่งอาจจะได้รับการบรรทุกขึ้นเรือวิลเฮล์ม กุสต์ลอฟฟ์ที่ออกจากกดิเนีย (Gdynia) เมื่อวันที่ 30 มกราคม และถูกล่มโดยเรือดำน้ำรัสเซียก็เป็นได้
ในตอนปลายสงครามเคอนิกสบวร์กถูกระเบิดอย่างหนักโดยกองทัพอากาศอังกฤษ และได้รับความเสียหายอย่างหนักจากน้ำมือของทหารโซเวียตที่รุกเข้ามาก่อนที่ จะเสียเมืองเมื่อวันที่ 9 เมษายน ค.ศ. 1945 ไปตกอยู่ในความปกครองของโซเวียตและมาได้รับชื่อใหม่ว่า “คาลินนินกราด” ตัวปราสาทที่เหลือถูกทำลายโดยกองทัพแดงระหว่างคริสต์ทศวรรษ 1960
การสูญหายและความลึกลับ
ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีผู้ใดเห็นห้องอำพันอีก นอกจากว่าจะมีข่าวมาบ้างว่าบางส่วนของห้องรอดมาจากสงคราม และอันที่จริงแล้วก็มีการพบบางส่วนของห้องที่ใช้เป็นเครื่องตกแต่งแต่ไม่ใช่ ส่วนที่เป็นอำพันเอง
ข่าวที่ออกมาเป็นระยะๆ หรือข้อสันนิษฐานต่างๆ ก็มีความขัดแย้งกัน ข้อสันนิษฐานรวมทั้งห้องอำพันถูกทำลายไประหว่างการถูกลูกระเบิด, , ถูกซ่อนไว้ใต้ดินภายใต้เคอนิกสบวร์ก, ถูกฝังไว้ในเหมือง หรือถูกขนย้ายไปกับเรือที่ถูกล่มโดยเรือดำน้ำโซเวียตในทะเลบอลติก
กลุ่มผู้ที่พยายามค้นหาก็รวมทั้งเอกชนคนเดียว และ กลุ่มรวมทั้งองค์การของรัฐบาลที่ได้ดำเนินการค้นหาอย่างเป็นจริงเป็นจังมา ตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่สองแต่ก็ไม่มีผู้ใดประสบความสำเร็จ ในปี ค.ศ. 1998 ก็ได้มีคณะผู้ค้นหาสองคณะที่ประกาศว่าพบห้องอำพัน คณะแรกอ้างว่าพบในเหมืองเงิน และอีกคณะหนึ่งอ้างว่าพบว่าถูกฝังอยู่ใต้ลากูน แต่ทั้งสองคณะก็มิได้แสดงห้องอำพันให้ดู
แต่ในปี ค.ศ. 1997 โมเซอิคหินอิตาลีที่เป็นหนึ่งในสี่ชิ้นของโมเสอิคที่ใช้ในการตกแต่งห้องปรากฏขึ้นทางตะวันตกของเยอรมนีในครอบครัวของทหารผู้ที่มีส่วนในการบรรจุชิ้นส่วนของห้องเพื่อการขนย้าย
รายละเอียดของห้องอำพันที่สร้างใหม่
ห้องทำงานเพื่อสร้างห้องอำพันใหม่
เมื่อไม่นานมานี้นักหนังสือพิมพ์เชิงสอบสวนสองคนแคทเธอรีน สกอตต์-คลาร์ค และเอเดรียน เลวีทำการค้นคว้าเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างลึกซึ้ง รวมทั้งจากเอกสารของการค้นคว้าที่ทำในรัสเซีย และในปี ค.ศ. 2004 ก็ได้พิมพ์เป็นหนังสือชื่อ “ห้องแอมเบอร์: ชะตาของสมบัติอันมีค่าที่สุดของโลก” ที่สรุปว่าห้องอำพันน่าจะถูกทำลายเมื่อเพลิงไหม้ปราสาทเคอนิกสบวร์ก ไม่นานหลังจากที่เมืองเคอนิกสบวร์กยอมแพ้ต่อผู้ยึดครองรัสเซีย
เอกสารจากหอเอกสารแสดงบทสรุปโดยอเล็กซานเดอร์ บรูซอฟผู้นำคณะสืบสวนที่ส่งมาโดยรัฐบาลโซเวียตผู้สรุปในปี ค.ศ. 1945 ว่า “เมื่อสรุปจากข้อมูลต่างๆ แล้ว เราอาจจะกล่าวได้ว่าห้องอำพันถูกทำลายระหว่างวันที่ 9 ถึง 11 เมษายน ค.ศ. 1945” หลายปีต่อมาบรูซอฟให้ความเห็นตรงกันกันข้ามกับที่กล่าว ผู้ประพันธ์จึงกล่าวเป็นนัยยะว่าความคิดเห็นใหม่อาจจะมาจากความกดดันต่อบรู ซอฟโดยเจ้าหน้าที่โซเวียต ผู้ไม่ต้องการที่จะทำให้ดูเหมือนกับว่าเป็นผู้รับผิดชอบต่อการสูญเสียห้อง อำพัน
ในบรรดาข้อมูลต่างๆ จากหอเอกสาร ก็คือการพบโมเซอิคหินอิตาลีที่เหลือในกซากเพลิงไหม้ที่ปราสาทเหตุผลของผู้ประพันธ์ถึงสาเหตุที่โซเวียตทำการสืบสวนหาห้องอำพันกันอย่าง ใหญ่โตในปีต่อๆ มาหลังสงครามโลกครั้งที่สองแม้ว่าผู้เชี่ยวชาญของตนเองจะสรุปแล้วว่าถูก ทำลายไป อาจจะมาจากเหตุผลจากแรงกระตุ้นหลายอย่าง บ้างก็เพื่อที่จะพรางความเป็นจริงที่ว่าทหารโซเวียตอาจจะเป็นผู้รับผิดชอบใน การทำลาย หรือ บ้างก็อาจจะเห็นว่าการโจรกรรมห้องอำพันเป็นเครื่องมือโฆษณาชวนเชื่ออันมีประโยชน์ของสงครามเย็น หรือบ้างก็อาจจะพยายามกระจายความรับผิดชอบต่อการถูกทำลาย เพราะความที่ไม่สามารถที่จะโยกย้ายห้องอำพันไปอยู่ในที่ปลอดภัยเมื่อสงคราม เริ่มขึ้น
เจ้าหน้าที่รัสเซียไม่ยอมรับบทสรุปของหนังสือเล่มนี้ และในบางกรณีก็ถึงกับสร้างความไม่พึงพอใจ อเดเลดา โยลคินานักค้นคว้าอาวุโสของพิพิธภัณฑ์พาฟลอฟสค์กล่าวว่า “เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ที่กองทัพแดงจะขาดความระมัดระวังจนถึงกับปล่อยให้ ห้องอำพันถูกทำลายไปได้” ผู้เชี่ยวชาญรัสเซียคนอื่นๆ ไม่มีความแคลงใจเท่าและให้ความเห็นไปอีกแนวหนึ่ง มิเคล พิโอโทรฟสกีผู้อำนวยการของพิพิธภัณฑ์เฮอร์มิทาจกล่าว อย่างระมัดระวังว่า “สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการทำลายห้องอำพันเป็นความผิดของผู้ริเริ่มสงคราม” แคทเธอรีน สกอตต์-คลาร์คโต้ตอบความเห็นนี้โดยชี้ให้เห็นว่าผู้ประพันธ์ไม่ต้องการที่ลง เอยด้วยบทสรุปดังกล่าวโดยกล่าวว่า “เมื่อเราเริ่มต้นการสืบสวนเรื่องนี้ เราก็เพียงแต่มีความหวังว่าจะค้นพบห้องอำพันที่หายไปเท่านั้น”
ตั้งแต่หนังสือได้รับการตีพิมพ์ ทหารผ่านศึกรัสเซียก็ให้สัมภาษณ์และกล่าวยืนยันบทสรุปว่าห้องอำพันถูกทำลาย ไปจริงๆ แต่ก็ยังปฏิเสธว่าเพลิงไหม้เกิดจากความจงใจ เลโอนิด อรินชไทน์ผู้เชี่ยวชาญทางวรรณกรรมของสถาบันวัฒนธรรมเอกชนกล่าวว่า “ผมคงไม่ใช่คนสุดท้ายที่ได้เห็นห้องอำพัน” ผู้ขณะนั้นเป็นนายร้อยของกองทัพแดงผู้มีความรับผิดชอบอยู่ที่เคอนิกสบวร์กใน ปี ค.ศ. 1945 อรินชไทน์กล่าวต่อไปว่า “ทหารกองทัพแดงไม่ได้เผาสิ่งใด”
ทฤษฎีในแนวนี้เป็นทฤษฎีที่แพร่หลายทั่วไปในบรรดาชาวเมืองคาลินกราด (เดิมเคอนิกสแบร์กใน เยอรมนี) ในปัจจุบัน ที่ว่าบางส่วนของห้องอำพันพบในห้องใต้ดินหลังสงครามโลกครั้งที่สองโดยกองทัพ แดง ที่ยังอยู่ในสภาพที่ดีพอสมควร แต่ข้อที่ว่านี้ก็มิได้เป็นที่ยอมรับในขณะนั้นเพื่อที่จะให้ความผิดตกไปอยู่ กับฝ่ายเยอรมัน เพื่อจะทำให้เรื่องที่ว่าเป็นที่น่าเชื่อถือการเข้าออกของปราสาทที่ถูกทำลาย ไปมากจึงเป็นเพียงจำกัด แม้แต่การเข้าไปสำรวจทางประวัติศาสตร์/โบราณคดี ระหว่างคริสต์ทศวรรษ 1960 ก็ได้มีการยุติการเข้าไปยังปราสาท และทรากปราสาทถูกระเบิดทิ้งโดยกองทัพแดง เพื่อปิดทางเข้าบริเวณที่อยู่ใต้ดิน จากนั้นก็ได้มีการสร้างมหาวิหารซอฟเยทอฟแห่งคาลินินกราดบนสถานที่ที่ถูก ทำลายขึ้น ฉะนั้นห้องอำพันที่ยังเหลืออยู่จึงยังคงถูกฝังอยู่ใต้ดิน แต่ตามที่กล่าวข้างต้นอำพันที่ไม่ได้รับการดูแลก็จะเปราะหักเป็นฝุ่นเมื่อ นานเข้า ฉะนั้นจึงพอที่จะสรุปได้ว่าเป็นสิ่งที่เกิดขึ้น และเจ้าหน้าที่รัสเซียแม้ว่าจะหลังจากคอมมิวนิสต์แล้วก็ยังไม่เต็มใจที่จะ ยอมรับข้อสันนิษฐานดังว่านี้
ในปี ค.ศ. 2008 ก็ได้มีการค้นหาห้องอำพันกันขึ้นหลายครั้งในบริเวณเขตแดนเยอรมนี-เช็กตามคำ บอกกล่าวของแหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือได้ แต่ก็ไม่ได้มีการพบสิ่งใดตามที่ต่างๆ ที่ว่า](https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/v/t1.0-9/s403x403/1489100_689801704391647_209653493_n.jpg?oh=5e5fe6dac07d326d97a14ad4f64c459e&oe=53C5326B&__gda__=1405084048_44dfae450b76a823d968e1143d07c60f)
